02- De tweede week

De eerste twee weken als au pair zitten er al weer op. Het is nog steeds erg wennen. Alles is hier anders dan dat je thuis gewend bent. Het begon eigenlijk al vanaf het moment dat ik voor het eerst het huis binnenliep (door de garage). Op de oprit stonden drie auto's, want ze passen niet in de garage ;). De garage is namelijk gevuld met allerlei troep, van driewielers (van 6 jaar geleden) tot oude kartonnen dozen. Laten we zeggen dat de familie niet zo van opruimen houdt, want het hele huis is een zooitje. Overal ligt van alles, zoals een mega grote voorraad aan medicijnen die niet meer gebruikt worden, of schoolwerk van de kinderen. De formele eettafel ligt bijvoorbeeld helemaal bepakt met knutsel spullen, terwijl niemand het gebruikt. Aan de hoeveelheid stof en haren die rondzwerven moet ik nog wel even wennen denk ik. Ik heb zelfs al een klein gedeelte van de keuken schoongemaakt, want op de afzuigkap lag zo’n laag stof dat je er niet wilde koken. Gelukkig zijn mijn host ouders heel aardig en is oma op bezoek om me de komende dagen nog te helpen.

Het eerste wekend dat ik hier kwam hebben we meteen een bezoek gebracht aan het theater. We hebben met het hele gezin een musical gezien genaamd: The Prom. Het waren de try-outs van de musical, de makers proberen de musical namelijk op Broadway te krijgen. Laura (mijn host kind) houdt heel erg van Broadway musicals dus het was erg leuk om met het hele gezin naar het theater te gaan.

Toen ik hier kwam was de oude au pair er nog. Zij heeft mij de eerste paar dagen mee op sleeptouw genomen, wat mij heel erg heeft geholpen. Op deze manier heb ik ook al wat andere au pairs en mensen leren kennen. Mijn dagen zien er over het algemeen als volgt uit. Mijn dag begint om 6 uur wanneer mijn wekker gaat. Vervolgens ben ik om 6:30 beneden om de lunchboxen en het ontbijt van de kinderen te maken. Iedereen eet hier glutenvrij en melkvrij, dus er is zelfgemaakt brood (uit de broodmachine) en soja/amandel melk. De jongen (Daniel) van het gezin heeft autisme en heeft, daarom wat extra hulp nodig bij aankleden, eten, etc. Om 7:00 zit iedereen aan het ontbijt. Laura gaat naar school met de schoolbus en moet om 7:20 buiten staan. Vervolgens breng ik Daniel naar school, zodat hij rond 8:00 op school is. Als ik weer terug kom is het ongeveer 8:20 en maak ik de bedden van de kinderen op of doe ik de was. Daarna heb ik de tijd voor mezelf tot 14:45. In deze tijd kan ik iets doen wat ik wil, of doe ik boodschappen. Om 14:45 is het tijd om Daniel uit school te halen. Na schooltijd komt er iemand om hem te begeleiden met huiswerk, doormiddel van spelletjes en het lezen van boekjes. Waardoor ik in deze tijd mezelf moet vermaken. Soms haal ik Laura uit school en breng ik haar naar wiskunde les. De andere keren komt ze naar huis met de schoolbus. Daniel is klaar met ABA (de begeleiding), om 18:30 en dan is het tijd voor avond eten. De kinderen zijn erg lastig als het aankomt op wat ze wel en niet lusten dus ‘koken’ (wat meer opwarmen is) stelt niet zo veel voor. Na het eten, neemt Daniel nog een bad en poetst hij zij tanden en zit mijn werkdag er om 19:15 weer op. In de avond ben ik vrij om te doen wat ik wil.

Aangezien ik afgelopen dinsdag mijn rijbewijs heb gehaald, kan ik nu met de auto overal naar toe. Het behalen van je rijbewijs in Amerika stelt in vergelijking met het behalen van je rijbewijs in Nederland echt niks voor. Je moet hier voldoen aan twee onderdelen: een test op de computer en een rijtest. De test op de computer bestaat uit twee delen, verkeersborden en verkeersregels (beide 20 vragen). Haal je één van deze onderdelen de eerste keer niet, dan hoef je alleen het niet behaalde onderdeel over te doen. Jammer genoeg bestaat deze optie in Nederland niet ;P. Anders was het behalen van je rijbewijs een stuk makkelijker geweest. Tevens zit er ook geen tijdslimiet aan hoelang je over de test doet. Gelukkig was ik in één keer geslaagd voor mijn test dus mocht ik verder naar de rijtest. Er werd gezegd dat ik moest wachten tot 14:30 (was 9:30), maar gelukkig hadden ze nog een plekje over. Er werd verteld dat ik de auto moest gaan zitten en dat er dan iemand naar mij toe kwam. In Amerika doe je namelijk examen in je eigen auto niet een lesauto. De ‘rijtest’ (op een parkeerplaats) stelde niet zo veel voor, ik moest laten zien dat de knipperlichten het deden en de lampen werkte, vervolgens moest ik parallel parkeren en achteruit inparkeren. Wat daarna volgde was wel helemaal het toppunt van deze geweldige test…. Er werd mij gevraagd om de parkeerplaats te verlaten bij het stoplicht en vervolgens bij het volgende sloplicht een u-bocht te maken en toen weer de parkeerplaats op te rijden. In totaal heb ik dus wel 2 minuten op de weg gereden. Er werd mij gezegd dat ik het goed had gedaan en geslaagd was (YEAH). Wat toen volgde zal voor veel Nederlanders wel een shock zijn, want ik moest wel 20 hele dollars betalen voor de test, rijtest en het rijbewijs. Je krijg trouwens meteen een tijdelijk rijbewijs mee, dus je kan meteen de weg op. Het echte rijbewijs (plastic kaartje) sturen ze op naar je adres. Waarom is het in Nederland dan zo duur om zo’n plastic kaartje te krijgen?

De laatste week heb ik al een paar dingen ondernomen en gezien. Zo ben ik twee keer naar de Fair (grote kermis) geweest. Alles is groter in Amerika zo ook de kermis, met mega veel attracties en heel veel gefrituurd voedsel. Echt letterlijk alles gefrituurd, van een mars tot een oreo’s. Het gefrituurde voedsel heb ik laten liggen, maar ik heb wel een caramel apple geprobeerd. Erg lekker, maar de karamel zat overal. Daarnaast heb ik naar een afscheidsdinner geweest van een au pair. Waardoor ik wat andere au pairs heb leren kennen. Met een van de au pairs heb ik afgelopen zaterdag afgesproken bij de starbucks. Vervolgens zijn we naar Target (supermarkt/kleding /elektronica winkel in één) geweest, om te kijken voor een Halloween kostuum. We zijn nog niet geslaagd kan ik zeggen. 28 oktober heb ik mijn eerste au pair meeting en dit is meteen een Halloween feestje. Aangezien Halloween hier groots gevierd wordt. Daarnaast ben ik al meerdere keren bij Chick-fil-A (Daniel’s favoriete fastfood restaurant) geweest. Dus ik heb al genoeg beleeft.